Έχετε διαβάσει ή ακούσει σίγουρα για το άγχος του αποχωρισμού στα παιδιά. Τι είναι άραγε αυτό και πότε εκδηλώνεται;
Πάμε πρώτα να απαντήσουμε στο ερώτημα «Τι είναι το άγχος;».
Το άγχος σύμφωνα με τον Barlow (2002) είναι ένα προσανατολισμένο προς το μέλλον συναίσθημα ,που συνοδεύεται από μια αίσθηση μη ελεγξιμότητας και μη προβλεψιμότητας σχετικά με ένα δυνητικά αρνητικό γεγονός.
Το άγχος του αποχωρισμού επομένως , είναι μια σειρά από συναισθηματικές αντιδράσεις που απορρέουν από το άγχος που προκαλεί στο παιδί , η απομάκρυνση από το πρόσωπο με το οποίο έχει αναπτύξει προσκόλληση. Το άτομο αυτό είναι κατά κύριο λόγο η μητέρα. Το φαινόμενο κορυφώνεται μεταξύ 10ου και 18ου μήνα. Εξασθενεί περίπου στα 2,5 με 4 χρόνια.
Πως καταλαβαίνουμε ότι το παιδί μας διακατέχεται από το άγχος του αποχωρισμού; Πως εκδηλώνεται;
Συνήθως το παιδί είναι ανήσυχο όταν βρίσκεται μακριά από το γονιό. Όταν λέμε μακριά εννοούμε ακόμη και όταν βρίσκονται σε διαφορετικό δωμάτιο μέσα στο σπίτι. Επίσης, όταν απομακρύνεστε από το οπτικό του πεδίο, αναστατώνεται και κλαίει αμέσως. Ακόμη και όταν έρχεται η ώρα του ύπνου, δεν θέλει να φύγετε από κοντά του και κατά τη διάρκεια της νύχτας ξυπνά και σας αναζητά.
Διαβάζοντας όλα αυτά σας γεννάται το εξής ερώτημα :
<<Πως μπορώ να το διαχειριστώ ; Ποιες στρατηγικές πρέπει να ακολουθήσω; >>.
Αρχικά, να υπενθυμίσουμε ότι το κάθε παιδί είναι διαφορετικό γι’ αυτό και η αντιμετώπιση του θα πρέπει να είναι και εκείνη διαφορετική. ‘Όταν το παιδί, θα πάει για πρώτη φορά στο βρεφονηπιακό σταθμό, είναι πιθανό να πρωτοεμφανιστεί το άγχος. Για το λόγο αυτό προσπαθήστε μεταξύ του 8ου και 12ου μήνα το παιδί να μείνει μαζί σας. Και η ανάθεση της φροντίδας του παιδιού σ ένα ξένο άτομο το διάστημα αυτό θα προκαλέσει αναστάτωση. Αν έχετε αποφασίσει όμως να φροντίσει το παιδί, κάποιος συγγενής ή άλλο πρόσωπο τότε θα πρέπει να γίνει σταδιακή εξοικείωση με το παιδί. Καλέστε το άτομο αυτό στο σπίτι για να περάσει χρόνο και να παίξει με το παιδί σε ένα οικείο περιβάλλον. Όπως επίσης εάν αποφασίσετε να πάει τελικά στο σχολείο, επισκεφτείτε μαζί το χώρο κάποιες φορές, ώστε να συνηθίσει.
Κατά τη διάρκεια όλης της διαδικασίας η ηρεμία θα είναι σύμμαχός σας. Προετοιμάστε όμορφα τον αποχαιρετισμό με το παιδί. Το να φεύγετε στα κρυφά όταν κοιμάται ή όταν δεν σας βλέπει του δημιουργεί μεγαλύτερη ανασφάλεια και άγχος, όταν αντιλαμβάνεται την απουσία σας. Ο αποχαιρετισμός με μια τρυφερή αγκαλιά θα ηρεμήσει το παιδί. Δεν πρέπει να παραλείψετε να του δηλώσετε ότι θα επιστρέψετε, χρησιμοποιώντας φράσεις και έννοιες που θα κατανοήσει. Παραδείγματος χάριν πείτε του <<Θα επιστρέψω μόλις ξυπνήσεις >> ή <<Όταν τελειώσεις το φαγητό σου θα είμαι εδώ>>.
Ένας άλλος τρόπος που θα βοηθούσε το παιδί να ελαχιστοποιήσει το άγχος, είναι να έχει μαζί του ένα αγαπημένο του αντικείμενο όταν λείπετε. Ένα μικρό παιχνιδάκι, ένα λούτρινο αρκουδάκι ή μια κουβερτούλα, θα ηρεμήσει το παιδί όταν θα το χρειαστεί. Η απασχόληση του με αυτό θα το καθησυχάσει .
Αυτές λοιπόν, είναι μερικές στρατηγικές που μπορούν να σας βοηθήσουν. Θα πρέπει πάντα να θυμάστε όμως, ότι το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και εκφράζετε με το δικό του μοναδικό τρόπο. Μην ανησυχείτε ,γιατί το άγχος του αποχωρισμού είναι ένα προσωρινό στάδιο, που μπορείτε να το αντιμετωπίσετε με επιτυχία.
